Primarne bolesti glomerula

Podjela glomerulonefritisa prema histološkoj slici

Glomerulonefritis s minimalnim promjenama (lipoidna nefroza)

Promjena je histološki karakterizirana nestankom nožica podocita (posebne stanice u glomerulu). Promjena je vidljiva tek elektronskim mikroskopom.

Bolest se prezentira pod slikom nefrotskog sindroma. Funkcija glomerularne filtracije uglavnom ostaje održana. Dominira nalaz jake proteinurije. Kod djece se može razviti ascites, rjeđe kod odraslih. Akutno zatajenje bubrega se pojavljuje rijetko. Ako se razvije fokalna glomerularna skleroza dolazi do razvijanja kroničnog bubrežnog zatajenja.

Liječenje bolesti glomerula​

U terapiji se koriste kortikosteroidi (protuupalni lijekovi) uz simptomatsku (potpornu) terapiju. Uz odgovarajuću terapiju izlječenje se postiže kod velike većine bolesnika.

Membranozni glomerulonefritis (membranozna nefropatija)

Promjena je histološki karakterizirana zadebljanjem stjenke glomerularnih kapilara koje nastaje zbog taloženja imunih kompleksa i promjena na bazalnoj membrani glomerula (GBM). Bolest se u većini prezentira kao nefrotski sindrom, dok se u ostalih nalazi samo kao asimptomatska proteinurija. U oko polovice bolesnika može se u urinu pronaći povećan broj eritrocita. Visokog tlaka obično nema, funkcija bubrega je u granicama normale, a niti u sedimentu urina ne nalaze se znakovi bolesti.

Kao komplikacije se mogu javiti tromboza bubrežnih vena i prelazak bolesti u brzoprogresivni GN. Prognoza bolesti je uglavnom dobra. Ipak, oko polovice bolesnika razvije kronično zatajenje bubrega u idućih 10 godina.

Fokalna glomeruloskleroza

Za dijagnozu ove bolesti potrebno je imati nalaz hijalinizacije i sklerozacije dijelova pojedinih glomerula, sličnost s GN minimalnih promjena , neosjetljivost na kortikosteroidnu terapiju i progresija u kronično zatajenje bubrega.

U oko 2/3 osoba s ovim promjenama javlja se nefrotski sindrom (NS) koji često ide s povišenim tlakom, oštećenom bubrežnom funkcijom i hematurijom. Nema spontanog izlječenja. Za prognozu bolesti najvažniji je stupanj proteinurije. U terapiji bolesti koriste se kortikosteroidi. Oštećenja se javljaju i kod transplantiranih bubrega.

Membranoproliferativni GN (mezangiokapilarni GN)

Naziv dolazi od morfološke slike od svjetlosnim mikroskopom. Dolazi do podvostručenja glomerularne bazalne membrane (GBM). Postoje dva oblika bolesti (tip I i tip II-bolest gustih depozita). Češći je tip I bolesti. Oštećenje se prezentira kao nefrotički sindrom, nefritički sindrom ili kao asimptomatska proteinurija i eritrociturija.. Visoki tlak je česta komplikacija. Bolest se vrača i kod transplantiranih bubrega.

Terapija se provodi kortikosteroidnim lijekovima kroz duže vrijeme. Takav način liječenja uglavnom samo usporava oštećenja bubrega. Prognoza bolesti je lošija nego kod drugih GN.